Eindelijk naar Machu Picchu!
Wij hebben twee gouden tips voor de laatste dag!
– zet je wekker op standje hopeloos (ja echt, om 03.30 uur je nest uit)
– kies voor de wandeling naar boven
Geloof ons: het is de moeite meer dan waard. Zelf zouden we van bovenstaande punten verre van vrolijk worden, we zijn zelf niet zo heel goed in vroeg opstaan en we gaan liever mountainbiken dan hiken. Maar soms moet je gewoon niet teveel nadenken en gewoon doen.
Als je denkt dat je om 4 uur in de ochtend als enige op pad bent naar Machu Picchu, dan moeten we je helaas teleurstellen. Overal zie je hoofdlampjes richting de hoofdpoort. Maar dit is werkelijk niets vergeleken met de mierenhoop die een paar uur later richting de toegangspoorten gaat!
Zodra het hek open gaat begin je aan de klim naar boven. Als je een redelijke conditie hebt dan is deze prima te doen. Neem wel wat te drinken mee! Onze gids gaf als extra advies een fris shirtje. Je bent namelijk zeiknat van het zweet als je bij de ingang van Machu aankomt en als het die dag toevallig niet zonnig is met 30 graden dan loop je dus de hele tijd in een kletsnat vodje rond. Bovendien ook wel zo mooi voor al je MP-selfies.
And there it is…
Bij de ingang is het dan nog even wachten (mits je een beetje hebt doorgelopen tijdens de klim uiteraard) maar dan gaan de poorten toch echt open.
De eerste blik op Machu Picchu bij zonsopkomst terwijl er nog geen toeristen op het terrein waren is met recht één van de meest indrukwekkende dingen die we ooit gezien hebben!
Of dit nu komt door de inspanning de dagen ervoor, het vroeg opstaan, de trappen naar de ingang beklommen te hebben of een combinatie ervan: dit was een ervaring die we niet snel zouden vergeten!
Intussen kwamen de afgeladen volle touringcars in polonaise de toegangswegen opgereden om de inzittenden te trakteren op een overvolle, met mensen krioelende Machu Picchu.
Hah! Wij hadden een paar uurtjes eerder het rijk ‘bijna’ voor onszelf alleen.
Er is verder niks mis mee om met een bus naar boven te rijden, voor mensen die slecht ter been zijn is dit uiteraard een prima oplossing om toch te kunnen genieten van dit Inca bouwwerk. Maar als je fit bent, doe jezelf dan een plezier en hijs jezelf vroeg uit bed en klim die berg op!
Het minder leuke deel
Daarna mag je, afhankelijk van je accommodatie of tour, weer een takke-eind terug naar Cusco. Bereid je voor op een wat minder deel van de tocht, want na 4 intensieve dagen heb je eigenlijk geen trek meer om te wachten op de trein waar je nog wel effe inzit, daarna ook nog op een taxi busje te wachten en afsluitend de laatste trip naar je accommodatie.
Gelukkig vergeet je dit snel en herinner je alleen nog de mooie dingen 🙂
Oh, en vergeet niet om een stempel te halen bij Machu Picchu. Leuk voor in je paspoort of reisboekje…